قسمت خیلی جالبیه! در مورد تحصیلاتی که ما الان داریم دریافت میکنیم و همزمان پیشرفتی که در تکنولوژی رخ میده و همپوشانی اینا. درواقع تکنولوژی در زمانه ما چنان داره انسانی میشه که واقعا خیلی از چیزهایی که داریم یاد میگیریم به درد نخواهند خورد. چون یه ربات با هوش مصنوعی بهمراتب بهتر انجامشون خواهد داد.
این قسمت یه طنزی وارد میکنه به آموزش STEM و آخر و عاقبت ما رو تنها در یه شغل میبینه اونم نگهداری از افراد مسنعه. اما چقدر این درسته؟ چقدر قراره در آینده جای ما رو رباتا بگیرن؟ نمیشه با قطعیت گفت اما چیزی که مسلمه اینه که آدما باید خیلی نسبت به الان بیشتر فکر کنن و یاد بگیرن. قبول که هوش مصنوعی میتونه خیلی باهوش باشه اما ما آدما هم اگه بخوایم میتونیم بسیار بهتر عمل کنیم. هیچوقت نمیتونم متصور بشم که یه هوش مصنوعی تا صدها سال بعد حتی، بیاد که بتونه مثل اویلر ریاضی رو به جلو ببره. یا مثل حافظ شعر بگه. در واقع مشکل عصر ما، کمبود نوآوری در مقیاس فردیعه که شاید این شکلی و با سخت شدن اوضاع بهبود پیدا کنه. چه بسا اینهمه مدت آدما رو مثل ربات پرورش دادهان؛ یسری چیز ثابت بهشون یاد دادن دوباره همونا رو به واسطه کارهای تکراری ازشون خواستن و عملا ما آدمهارو به شکل رباتهایی با رگ و خون و گوشت درآوردن.
